Jaki strop wybrać? – to pytanie zadaje sobie niejeden inwestor planujący budowę domu jednorodzinnego. W technologii tradycyjnej murowanej zazwyczaj musimy zdecydować, czy ma to być strop żelbetowy monolityczny, czy Teriva. Czym różnią się te stropy, jak je wykonać i wreszcie – który jest lepszy? Na te pytania częściowo odpowiadamy w dzisiejszym artykule.
Stropy żelbetowe monolityczne są wykonywane w całości na budowie, natomiast stropy Teriva są gęstożebrowymi stropami prefabrykowano-monolitycznymi, co oznacza, że na budowę dostarcza się poszczególne elementy stropu, które w trakcie robót są scalane w jedną konstrukcję. To podstawowa, ale nie jedyna różnica między nimi.
Dziś opiszemy – strop monolityczny żelbetowy
Strop monolityczny żelbetowy jest zbrojoną płytą, która w domach jednorodzinnych ma zazwyczaj grubość 14-18 cm. Płyta opiera się na belkach oraz za pośrednictwem wieńców na ścianach nośnych.
Strop monolityczny żelbetowy wymaga przygotowania pełnego deskowania. Wykorzystuje się do tego gotowe szalunki wielokrotnego użytku lub deski i stemple. W deskowaniu układa się pręty zbrojeniowe. Nie mogą one leżeć bezpośrednio na deskowaniu – trzeba zachować tzw. grubość otulenia, która zazwyczaj wynosi 2 cm, dlatego układa się je na podkładkach dystansowych.
Płyty stropowe mogą być jedno- lub dwukierunkowo zbrojone. Główne zbrojenie przęsłowe jest układane dołem. Nad podporami (ścianami nośnymi, belkami), prostopadle do nich, układa się główne zbrojenie górne. Zbrojenie występuje w postaci siatki nawet w płytach jednokierunkowo zbrojonych, ponieważ oprócz zbrojenia głównego pojawia się dodatkowe zbrojenie rozdzielcze.
Po przygotowaniu wszystkich elementów na budowę jest dostarczany beton o odpowiedniej klasie i następuje betonowanie. Płyta, belki i wieńce oraz schody żelbetowe niższej kondygnacji są zalewane za jednym razem. Bardzo ważne jest, by w trakcie betonowania płyty nie wystąpiła przerwa – musimy zamówić tyle betonu, by wystarczyło na cały strop. W trakcie rozlewania mieszanki robotnicy powinni zagęszczać beton (zazwyczaj robią to za pomocą specjalnych wibratorów). Pozwoli to usunąć z mieszanki powietrze oraz szczelnie wypełnić nią deskowanie. Świeżo wylany beton trzeba odpowiednio pielęgnować.
Deskowanie stropu zdejmujemy dopiero po 28 dniach od betonowania, ponieważ tyle czasu beton potrzebuje, by osiągnąć pełną wytrzymałość. Powyższe nie oznacza jednak, że musimy roboty wstrzymać na 4 tygodnie. Zadeskowany strop można obciążać znacznie wcześniej – dalsze prace zazwyczaj kontynuuje się już po kilku dniach.
Takie parametry stropu jak: grubość płyty, klasa betonu, średnica i rozstaw prętów zbrojeniowych płyty oraz ich klasa, wymiary, zbrojenie i lokalizacja belek, wymiary i zbrojenie wieńca, są zawsze podane w projekcie konstrukcyjnym i nie powinniśmy ich na własną rękę zmieniać.
c.d.n.